تختِ بغلیم یه کورده.. یار زنگش زد کلی حرف زدن،آخرش یهو نیشش تا بناگوش باز موند و قط کرد. گفتم موضوع چیه؟ گفت بهم گفت:

" اگر بیده پیم ماچ وه ناوه دم ، روژی ده کَرَت قضات خم له خوم "

یعنی :   "اصن روزی صد بار درد و بلات بخوره تو سرم ، فقط یه بوسه  از لبات بهم بده"

زیبا نیست؟